Een bordspel dat net als ganzenborden en jodenborden als prent op de markt werd gebracht. Het spel wordt gespeeld met drie dobbelstenen; de combinatie van de gegooide ogen bepaalt hoeveel de speler uit de pot krijgt of moet betalen. De variant strijk-weg-en-geef-wat wordt met twee dobbelstenen gespeeld. De afbeelding bestaat uit een aantal gecompartimenteerde circels op de wijze van een schietschijf. In de binnenste circel staat een uil. In de compartimenten van de overige circels staan dieren etc. afgebeeld en wordt de betaling van de verschillende ogencombinaties aangegeven. Anders dan bij het ganzenbord hoeft men niet met een pion over het bord. Het bord geeft alleen aan wat bij een bepaalde combinatie betaald moet, of gebeurd mag worden.
Net als ganzenborden en jodenborden komen we ze nauwelijks tegen in boedelinventarissen.
De prenten waren betrekkelijk goedkoop (ca. 5 ct.) en sleten snel.
Doorgaans alleen in grote partijen genoemd, zoals bij boekhandels.
Gemeentearch. Leeuwarden, ORA, inv. nr. Y 73, f. 181 'negentien uijleborden' (inventaris van de boekverkoper Gerhardus Hoogslach, 1703)
Medemblik 1817: 36 zowel joden-, uilen- als ganzenborden 1,5 g. (in boekhandel).
Bronnen en literatuur:
Marie van Dijk, 'Spel- en speelcultuur in de negentiende eeuw,' Volkskundig Bulletin 9,1 (1983), 53-81, p. 65/6.
Veilingcatalogus Burgersdijk & Niermans Templum Salomonis, Leiden november 2001.
Atlas van Stolk, Vouwblad 42. Dat valt op een gansje, bordspelen uit de Atlas Van Stolk